send your problem

Tag cloud

αυτοκτονία επικοινωνία φόβος εξωτερική εμφάνιση κιλά σωματικό βάρος αποδοχή απομόνωση μοναξιά άγχος πίεση ομοφυλοφιλία σεξουαλική ταυτότητα διάβασμα ανεργία none

Ερώτηση

Γεια σας! Eίμαι 30 χρονων. Εργαζομαι σαν εκπαιδευτικος σε μεγάλη πόλη της χώρας. Εχω μια σχέση εδώ και 10 μήνες με τον Μ. Είναι ενα καταπληκτικό πλάσμα και ενώ θα επρεπε κανονικά να αισθάνομαι ερωτευμένη μαζί του, τους τελευταίους 3 μήνες δεν εχω καμια ερωτική διάθεση. Η αληθεια είναι οτι δεν τον ερωτευτηκα με πάθος ποτε, αλλά εκτίμησα σε αυτόν αλλα πράγματα που δε βρηκα σε προηγούμενες σχέσεις. Πριν λίγες μέρες που το συζητησαμε του είπα πως αισθάνομαι ενα κενό και ότι μου λείπει ο έρωτας και εκείνος στεναχωρηθηκε πολυ. Σκέφτομαι να αποχωρησω απο αυτη τη σχέση αλλά με κρατανε δύο πράγματα. Κατα πρώτον δε θέλω να τον στεναχωρησω περισσότερο και κατα δευτερον ειμαι 30 χρονων και σκέφτομαι ότι δυσκολα θα βρω αλλον άνθωπο τόσο καλό, για να βαδίσουμε μαζί στη ζωή. Ο Μ σαν πατέρας θα είναι εξαιρετικός αλλά και σαν σύντροφος βάζει πάντα τις δικές μου ανάγκες πάνω απο τις δικές του. Βέβαια αν παραμείνω σε αυτη τη σχέση φοβάμαι πως αυτο που νιώθω δεν θα ειναι ποτέ αρκετο για να με οδηγησει σε εναν επιτυχημενο γάμο. Φοβαμαι αργότερα μη μπω σε πειρασμο να δοκιμασω με καποιον άλλο αν μπορω να ξαναερωτευτω και κάτι τέτοιο δε θα το ηθελα πραγματικά ούτε για μένα αλλά ουτε και για το Μ. Επίσης αισθάνομαι ότι πρώτη φορά μπαίνει ενας τόσο καλός ανθρωπος στη ζωή μου και εγώ δε μπορώ να τον εκτιμήσω και να τον κρατησω κοντά μου. Αυτός μου φέρεται άψογα και εγω τον ταλαιπωρω με τα ψυχολογικά μου και τις ανασφάλειες μου. Μάλλον δε του αξιζω γιατι είναι ενας άγγελος. Φαίνεται πως με έλκουν περισσότερο οι ακατάλληλοι άνδρες... οι εγωιστές, οι πολλοί ομορφοι που όμως τους μοιράζεσαι με αλλές δέκα. Και κάτι τελευταίο κάποιες φορές τον βλέπω και μου αρεσει σαν αντρας, ενώ κάποιες αλλες δεν με ελκυει καθόλου. Τελευταία δεν έχω ούτε ορεξη να βρεθούμε ερωτικά! Ξέχασα να σας αναφερω ότι η σχεση μου με το Μιχάλη ξεκινησε 3 μηνες μετα απο τη λήξη μιας εξαχρονης σχεσης μου, γεγονος που με κάνει να αναρωτιεμαι μηπως αυτος ο χρονος που εμεινα μονη δεν ηταν αρκετος για να τα βρω με τον εαυτό μου. Οπότε αυτή η αναγκη μου βγαίνει τώρα? Σας ανεφερα όλους τους προβληματισμούς μου. Ευελπιστώ σε μια σύντομη απάντηση εκ μέρους σας διότι οι 15-30 μέρες που αναφέρεται είναι πάρα πολλές δεδομενου οτι πρεπει αμεσα να αποφασισω αν ειναι καλυτερα να παραμεινω η να αποχωρησω απο αυτη τη σχέση!
Σας ευχαριστω εκ των προτερων!

Απάντηση

Αγαπητή φίλη,,
Μια πρώτη ανάγνωση από το γράμμα σου δίνει την εντύπωση πως είσαι ένα άτομο που πιέζεται να πάρει μία γρήγορη απόφαση. Αυτό που μου έκανε όμως εντύπωση είναι ότι δεν είναι μία απλή απόφαση αλλά μία απόφαση ζωής.
Η ηλικία των 30 είναι τις περισσότερες φορές «ηλικία κλειδί» για τις περισσότερες γυναίκες. Πρόκειται για την περίοδο όπου οι περισσότερες έχουν κλείσει τον κύκλο των σπουδών και έχουν ξεκινήσει ήδη την καριέρα τους. Το εξτρά βάρος που είθισται να υπάρχει στις γυναίκες έχει να κάνει με την ανεύρεση και επιλογή του τέλειου συντρόφου. Πρόκειται για μία διαδικασία η οποία αγχώνει τις περισσότερες καθώς αισθάνονται πως ο χρόνος είναι αδυσώπητος και δεν προλαβαίνουν.
Πέρα όμως από αυτές τις γενικεύσεις η κάθε προσωπικότητα και χαρακτήρας είναι διαφορετικ
ά και πρέπει να λαμβάνεται αυτό υπόψη. Αυτό που δεν κατάλαβα από το γράμμα σου και θα ήθελα να το διευκρινήσεις είναι εάν εσύ βρίσκεσαι σε μία φάση όπου επιθυμείς να προχωρήσεις σε κάτι πιο σοβαρό (αρραβώνας ή γάμος) ή αν όλα αυτά είναι αλυσιδωτές σκέψεις από το γεγονός ότι ο Μ. φαίνεται στα μάτια σου ως κατάλληλος σύντροφος, σύζυγος, πατέρας κλπ.; Ένα πρώτο βήμα λοιπόν που θα μπορούσες να κάνεις είναι να ρωτήσεις στον εαυτό σου αυτό.
Επίσης όλα αυτά τα διλήμματα που σε βασανίζουν όσο και αν σου φαίνεται περίεργο πρέπει να αφορούν πρώτα εσένα και έπειτα όλους τους άλλους (ακόμα και τον Μ.). Αυτό που θέλω να πω είναι πως όταν θα θέτεις ένα ερώτημα θα πρέπει να έχει την εξής μορφή: «Θα είμαι ευτυχισμένη με τον Μ.;» ή «Γιατί δεν μπορώ να ευτυχήσω στο πλευρό του Μ.;» και όχι : «Θα είναι ο Μ. ευτυχισμένος μαζί μου;» ή «Γιατί δεν μπορώ να κάνω ευτυχισμένο το Μ.;». Εσύ πρέπει να είσαι ο πυρήνας αυτών των ερωτήσεων διότι αν δεν ευτυχήσεις εσύ δεν θα μπορέσεις να κάνεις ευτυχισμένους τους άλλους.
Από κει και πέρα και αφού ξεκαθαρίσεις με τον εαυτό σου αν όντως θέλεις να προχωρήσεις σε αυτό το στάδιο, θα μπορούσες να κάνεις μία κατηγοριοποίηση στο μυαλό σου. Όπως θα γνωρίζεις όλα στην ζωή είναι θέμα προτεραιοτήτων. Όλοι μας βέβαια αξίζουμε ως ένα βαθμό να τα έχουμε όλα. Πολλοί συνεχίζουν να ψάχνουν μέχρι να καταφέρουν να βρουν τον τέλειο συνδυασμό άλλοι κουράζονται και συμβιβάζονται. Πάνω από όλα πρέπει να θυμάσαι πως ο εαυτός σου είναι ο καλύτερος σύμβουλος για να κατηγοριοποιήσεις τις ανάγκες σου.
Έπειτα θα ήθελα να επισημάνω κάτι άλλο. Μην θέτεις στον εαυτό σου χρονικά περιθώρια για μια τόσο σοβαρή απόφαση. Γιατί παρόλο που έχεις ήδη στο μυαλό σου ότι πρόκειται για μία απόφαση ζωής, ευελπιστείς σε μια γρήγορη και εύκολη απόφαση. Παρόλο όμως που φαινομενικά δείχνεις πως βρίσκεσαι σε δίλημμα, μου πέρασες μέσω του γράμματός σου πως έχεις ήδη πάρει την απόφαση μέσα σου. Ίσως θα ήταν καλό να διερευνήσεις το ερώτημα που εσύ η ίδια έθεσες. Είχες αρκετό χρόνο να μείνεις μόνη μετά το τέλος της σχέσης σου; σκέφτηκες αρκετά; Πήρες τις απαντήσεις που ήθελες από τον ίδιο σου τον εαυτό;
Και κάτι τελευταίο. Προσπάθησε όσο μπορείς να μην βλέπεις τα πράγματα ή άσπρα ή μαύρα. Μην στέκεις δηλαδή στο σταυροδρόμι του τύπου: «να χωρίσω ή όχι;». Κάτι που θα μπορούσες να κάνεις είναι να ζητήσεις από τον τωρινό σου σύντροφο λίγο χρόνο. Να κάνεις ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα και να σκεφτείς τις ανάγκες σου. Να είσαι σίγουρη ότι αν σκεφτείς και επικεντρωθείς αποκλειστικά στον εαυτό σου μετά από κάποιο διάστημα θα ξέρεις τι θα κάνεις.
Σου εύχομαι καλή επιτυχία ότι και αν αποφασίσεις. Αν χρειαστείς περαιτέρω βοήθεια μην διστάσεις να ξανά επικοινωνήσεις.
Φιλικά,
Μ. Απ.