Καλησπέρα Νικολέτα,
Διαβάζοντας το γράμμα σου μπορώ πραγματικά να κατανοήσω πόσο δύσκολο και εξουθενωτικό είναι αυτό που αντιμετωπίζεις τα τελευταία χρόνια. Το γεγονός όμως οτι κατάφερες να συνειδητοποιήσεις αυτό που συμβαίνει και θέλεις να το αλλάξεις είναι πολύ σημαντικό και είναι μία καλή αρχή.
Η αλήθεια είναι πως είναι συνηθες φαινόμενο οι κοινωνικές συναναστροφές να προκαλούν άγχος στους ανθρώπους. Μάλιστα συχνά, αν υπάρχει αδυναμία στη διαχείριση του, το άγχος αυτό σωματοποιείται ή εκφράζεται με έναν άγαρμπο τρόπο όπως είναι οι κρίσεις πανικού. Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι διαφορετικός για κάθε άνθρωπο, παρόλα αυτά πολλές φορές υπάρχει η κοινή βάση πως το άγχος προκύπτει από την σκέψη για το πως θα μας κρίνει και αν θα μας αποδεχτεί κάποιος από τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε.
Καταλαβαίνω πως το γεγονός ότι πήγες σε κάποιον ψυχολόγο αλλά δεν άλλαξε κάτι στη κατάσταση πρέπει να σε έκανε να νιώσεις απόγνωση. Όμως θέλω στο σημείο αυτό να σου αναφέρω πως για να μπορέσουν να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές (αναλόγως με τα αιτήματα που θέτουμε) η θεραπευτική διαδικασία απαιτεί αρκετό χρόνο και κόπο. Αυτό στο αναφέρω για να σε προφυλάξω σε περίπτωση που νιώθεις ότι η προσπάθειά σου στη θεραπεία απέτυχε- μπορεί απλά να μην ήταν αρκετός ο χρόνος.
Είναι σημαντικό επίσης κάθε προσπάθεια που κάνουμε να γίνεται με ηρεμία, βήμα-βήμα και χωρίς να πιέζουμε τον εαυτό μας.
Καθώς αντιλαμβάνομαι πως η καθημερινότητα σου επηρρεάζεται έντονα από αυτή την κατάσταση, θα σου προτείνω κάποιες ασκησούλες που μπορείς να κάνεις για να σε βοηθήσουν να ελέγξεις το άγχος σου, ώστε αυτό να μη σε καταβάλει και να μη σε εμποδίζει από τις δραστηριότητες σου.
Αρχικά θα πρότεινα μία άσκηση αναπνοής. Συνήθως όταν αγχωνόμαστε βάζουμε τον οργανισμό μας σε μία κατάσταση έντασης με αποτέλεσμα να ανεβαίνουν οι παλμοί μας και να επηρρεάζεται ο ρυθμός της αναπνοής μας. Όμως αυτή η διαδικασία είναι αμφίδρομη, οπότε εαν καταφέρουμε να ελέγξουμε της αναπνοή μας, θα καταφέρουμε να επαναφέρουμε τον οργανισμό μας στη φυσιολογική του λειτουργία. Για την άσκηση αυτή, το μόνο που χρειάζεται είναι να κάτσεις κάπου άνετα με ίσια την πλάτη και να τοποθετήσεις ένα χέρι στο στέρνο σου και ένα στο στομάχι σου. Έπειτα, εισέπνευσε βαθειά για 4 δευτερόλεπτα προσέχοντας να ανασηκωθεί το χέρι που βρίσκεται στο στομάχι, κράτα την αναπνοή για 2 δευτερόλεπτα και εξέπνευσε για 6 δευτερόλεπτα. Επανέλαβε την άσκηση για 5 λεπτά. Αυτή την άσκηση μπορείς να τη κάνεις καθημερινά 2 φορές αλλά και πριν από κάποιο γεγονός που αισθάνεσαι ότι θα σου προκαλέσει άγχος.
Συνεχίζοντας κάτι άλλο που θα ήταν καλό να κάνεις είναι το να καταγραφείς τις σκέψεις σου πριν από κάποιο γεγονός, και έπειτα να τις αναλύεις και να ελέγχεις έαν οι σκέψεις αυτές βασίζονται σε πραγματικά δεδομένα ή είναι απλά αποτελέσματα του φόβου σου. Συχνά συμβαίνει να σκεφτόμαστε με τρόπο τέτοιο που να μας προκαταβάλει για αυτό που είναι να συμβεί. Για παράδειγμα εαν πρίν από ένα γεγονός σκεφτεί κανείς "Θα πάω στην εκδήλωση και θα νιώθω σίγουρα άβολα γιατί κανείς δεν επιθυμεί τη παρουσία μου", είναι πολύ πιθανό μόνο αυτή η αρνητική σκέψη να προκαλέσει έντονο άγχος και δυσαρέσκεια. Εξετάζοντας τις σκέψεις σου μπορείς να αποτρέψεις το άγχος.
Τέλος, κάτι ακόμα που θα πρότεινα είναι το να ενταχθείς σε μία μικρή ομάδα που να ασχολείται με κάποιο από το ενδιαφέροντα σου (π.χ. αθλητικά, καλλιτεχνικά κλπ), έτσι έχοντας το κοινό ενδιαφέρον θα είναι πιο εύκολο να σχετιστείς και να νιώσεις άνεση και ασφάλεια στη συνύπαρξη με άλλα άτομα.
Ελπίζω τα παραπάνω να σου φανούν χρήσιμα και να βοηθηθείς. Ίσως έαν γνώριζα περισσότερες πληροφορίες να μπορούσα να σου δώσω πιο συγκεκριμένες κατευθήνσεις. Μη διστάσεις να επικοινωνήσεις και πάλι έαν νιώσεις την ανάγκη να μοιραστείς και άλλες ανησυχίες σου.
Ευχαριστώ πολύ.