Αγαπητή φίλη,

Σε ευχαριστούμε που μας εμπιστεύτηκες το πρόβλημα σου. Διαβάζοντας το σύντομο, ωστόσο περιεκτικό γράμμα σου, ένιωσα την ανασφάλεια και την αγωνία σου. Ουσιαστικά έχεις αναγνωρίσει τόσο το πρόβλημα, όσο και την πηγή αυτού. Ο τρόπος που μεγάλωσες σίγουρα δεν δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να αναπτυχθείς ως προς την κατεύθυνση που εσύ επιθυμούσες. Μέσα στην αυταρχικότητα που βίωσες, μεγάλωσες και απέκτησες ένα συγκεκριμένο τρόπο σκέψης και αντίδρασης. Θα έλεγα φίλη μου πως έκανες αυτό που περνούσε από το χέρι σου για να επιβιώσεις μέσα στις συνθήκες που δημιούργησαν οι άλλοι για σένα. Το γεγονός ότι όπως λες οι γονείς σου σε αγαπούσαν, δεν μειώνει καθόλου τις αρνητικές συνέπειες που είχε στην πορεία της ζωής σου η έλλειψη αυτοδιάθεσης και ελευθερίας, και κάνοντας ανάλογες σκέψεις το μόνο που κάνεις είναι να δημιουργείς ενοχές στον εαυτό σου, που κάθε άλλο παρά τις χρειάζεσαι στη δεδομένη στιγμή. Το γεγονός ότι προσφέρω τροφή στο παιδί μου, δεν σημαίνει πως του καλύπτω τις ανάγκες του για αγάπη και άνευ όρων αποδοχή. Το θετικό φίλη μου, είναι πως αυτή τη στιγμή έχεις αρχίσει να νιώθεις δυσφορία για την κατάσταση της ζωής σου και έτσι ουσιαστικά έχεις κάνει το πρώτο βήμα προς την αλλαγή. Θα σου πρότεινα λοιπόν, να παρατηρήσεις με προσοχή αυτό που σου συμβαίνει ή τις συμπεριφορές που σε ενοχλούν και να τα αποδεχτείς πλήρως μια και μόνο μέσω της αποδοχής και της πλήρους γνώσης του σημείου από το οποίο ξεκινάει κανείς, είναι δυνατό να βαδίσει προς την κατεύθυνση που επιθυμεί. Κάνοντας την αυτοπαρατήρηση σου, θα ανακαλύψεις μοτίβα συμπεριφοράς που σε προβληματίζουν, και μέσα από την αποδοχή θα βαδίσεις προς την αλλαγή χωρίς να κατηγορείς τον εαυτό σου όταν δεν τα καταφέρνεις άμεσα. Με το να βρίσκεσαι σε αντιπαλότητα με τον ίδιο σου τον εαυτό, με το να λες δηλαδή γιατί δεν είμαι αισιόδοξη, γιατί δεν έχω αυτοπεποίθηση, γιατί σκύβω συνεχώς το κεφάλι μου, παίρνεις στην ουσία απέναντι στον εαυτό σου τον ρόλο που είχε ο πατέρας σου στη ζωή σου. Γίνεσαι ο κριτής του ίδιου σου του εαυτού και έτσι καθηλώνεσαι ακόμα περισσότερο στις συμπεριφορές που θέλεις να αλλάξεις. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και μην παγιδεύεσαι μέσα στην απαίτηση μιας σύντομης αλλαγής. Αν νιώσεις πως σε αυτή σου την αυτοπαρατήρηση χρειάζεσαι έναν συνοδοιπόρο , θα μπορούσες να απευθυνθείς σε κάποιο συνάδελφο ψυχικής υγείας ώστε να πάρεις βοήθεια σε μια περισσότερο προσωπική βάση. Αν αυτό είναι κάτι στο οποίο νομίζεις πως δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις οικονομικά, τότε θα μπορούσες να απευθυνθείς σε κάποια από τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας που παρέχουν τις υπηρεσίες τους δωρεάν. Πληροφορίες για αυτές, δίνουν οι κατά τόπους Δήμοι της χώρας και εφόσον μένεις σε μεγάλη πόλη δεν νομίζω ότι θα υπάρξει πρόβλημα. Για οτιδήποτε άλλο χρειαστείς, μη διστάσεις να επικοινωνήσεις ξανά μαζί μας.
Φιλικά Κ.